Nog eens een rondje door de tuin, kijken naar al het moois dat er deze maand te bewonderen valt.
Als eerste een blik op ons terrasje achteraan in de tuin, omringd door tulpen. Het ziet er erg uitnodigend uit vind ik.
Wel een lesje geleerd… Toen we het terras (uit klinkers) met onze nieuw gekochte hogedrukreiniger schoongemaakt hadden (wat een verschil met ervoor, bijna weer als nieuw), waren de tulpen errond een heel stuk minder schoon! Gelukkig bracht een zachte regen vanuit de tuinslang de oplossing, maar toch, ’t was niet zo handig. Dus dat voortaan maar iets vroeger doen.
Deze tulpen hebben ook wel een plaatsje in mijn favorietenlijstje veroverd. De naam moet ik voorlopig schuldig blijven want de foto van het label is blijkbaar spoorloos op mijn computer. Even uitzoeken nog dus.
Geuren brengen ook altijd een extra dimensie mee.
Als eerste – en meest bekende allicht – een Sering.
Ook hier geen cultivarnaam maar wel een bijzondere herinnering aan mijn grootmoeder, die een tuin vol had. Dit is er een verre afstammeling van.
Een van mijn favoriete heesters: Choisya! Wintergroen en heerlijke geurende bloemen. Zelfs twee keer per jaar als hij na de eerste bloei wat teruggesnoeid wordt! Dit is ‘White Dazzler’ maar ‘Aztec Pearl’ volgt intussen ook al.
Ook de vaste planten zijn er echt aan begonnen.
Dit is Armeria maritima ‘Alba’ (Engels gras). Op plaatsen waar hij het naar zijn zin heeft, breidt hij gestaag uit met zijn grasachtige pollen. Ook mooi groenblijvend trouwens.
In de voortuin langs het pad naar de voordeur staan deze Phloxjes (Phlox subulata ‘Candy Stripes’) gemixt met nog een andere soort die volledig roze bloeit. Leuke combinatie zo.
Ook deze Steenbreekplantjes (Saxifraga arendsii) staan in de voortuin. Een viertal jaar geleden kocht ik ze bij Lidl, niet kunnen weerstaand aan de schattige bloempjes. Eigenlijk is het net wat te droog voor ze dus van de initiële plantjes zijn er al wat ‘overleden’. Maar de resterende houden stand, voorlopig toch.
En dan nog wat van die leuke verrassingen… Viooltjes, nog iets waar ik een zwak voor heb. Ze mogen zich dus ongebreideld uitzaaien en enkel als het echt in de weg staat of witziekte krijgt (meestal op het einde), haal ik ze weg. Daar word ik dan voor beloond met dit soort plaatjes.
Niets waar ik meer van geniet op dit moment, in deze vreemde tijden. Ik ben echt heel erg dankbaar voor onze tuin want ik besef maar al te goed dat niet iedereen dat geluk heeft, om buiten te kunnen in een eigen klein paradijsje en even alles te vergeten.
Is bij jou in de tuin ook alles enthousiast in de groei?