Voor mijn gevoel lijkt het pas een paar weken geleden dat ik eindelijk de tomaten en alle andere vorstgevoelige dingen kon uitplanten.
Maar intussen is het reeds juli! Wat vliegt de tijd!
De moes- en fruittuin begint er steeds voller (en lekkerder) uit te zien. Dus het ideale moment voor een korte rondleiding.
Het middelpunt van de lekkere tuin is de zone met daarin acht moestuinbakken. Ze zijn 120 cm x 120cm en gemaakt van azobéhout wat robuust en duurzaam is, goed voor heel veel jaren plezier dus.
In de bakken staat een mengelmoes van groenten, kruiden en kleurrijke bloemen.
Tomaten natuurlijk, dat is dé reden waarom ik moestuin wilde.
Courgettes en komkommers, sla, erwtjes, bonen: nog allemaal dingen die niet mogen ontbreken.
Ik leer ook nieuwe dingen kennen zoals koolrabi en tomatillo. Nu nog experimenteren met recepten om het lekker te kunnen klaarmaken. (Maar ik moet bekennen dat ik liever in de tuin bezig ben dan in de keuken.)
De afscheiding met de siertuin aan de rechterkant wordt gevormd door 10 meter aan frambozen, samen met nog een tayberrystruik en een loganberrystruik. Toegegeven, het woekeren van de framboos (in de achtergelegen border en het gazon van de moestuin) is niet altijd zo fijn maar de vruchtjes zijn natuurlijk wel het summum, zoveel lekkerder dan degene die je in de winkel vindt (die worden dan natuurlijk ook niet echt rijp geplukt, daar zit het grote verschil). Dus we nemen het er maar bij.
Het stukje aan de linkerkant is nieuw van dit jaar. Op eetbaar gebied staan er ballerinafruitboompjes (die nog wat moeten groeien) en aardbeien. Een boel goudsbloemen en groot kaasjeskruid fleuren alles wat op.
Ik wil wel delen met de vogels, maar zij niet met ons, dus zat er niets anders op dan een overdekking te maken voor de aardbeien. Zo kunnen we eindelijk ook zelf eens proeven van waar we best veel energie insteken.
Aansluitend op het nieuwe stukje (maar niet op de foto) hebben we de rode en witte bessenstruiken. Ze staan er intussen al een jaar of vijf en stelden nog niet teleur: ook dit jaar schenken ze weer een rijke opbrengst. Hopelijk lukt het me om aan het einde van de week nog eens gelei maken ervan.
Na de oogst ga ik ze een stuk moeten terugsnoeien want ze groeien de fruitkooi uit.
Naast de rode en witte bessen staan ook een paar kruisbesstruikjes. Eén doet het heel goed, met veel lekkere bessen. Het andere krijgt steevast meeldauw. Dat ga ik proberen voorkomen volgend jaar (experimenteren met natuurlijke middeltjes), in een laatste poging om er toch nog iets van te maken.
In de luwte van het huis groeien twee rabarberplanten en drie perenboompjes. Errond heb ik een bloemenmengsel gezaaid dat interessant is voor de bijen. Afwachten maar of het echt iets wordt.
Als afsluiter staat er een kleine, plastic serre die ik vorig jaar bij de Lidl op de kop getikt heb. Het is echt ideaal om zaailingen in op te kweken eens het allergevoeligste er vanaf is.
Ziezo, dit was een inkijkje in ‘de lekkere afdeling’ van De Tuin van Het Witte Huis. Hopelijk kan ik binnenkort het vervolg – zijnde de oogst natuurlijk – ook laten zien.
Is jouw moestuin op korte tijd ook zo uit zijn voegen gebarsten?