Dit soort weken hoeven er van mij niet al te veel te komen, wat een stress!
Het was ook geen heel productieve tuinweek, alweer.
Op zondag ga ik nog even een paar uurtjes buiten, wat opruimen in de border aan de leibomen en de Gaura’s terugsnoeien.
Hoewel het er vanachter het raam, met de zon best fijn uitzag, is het eigenlijk erg guur. Ik was blij wanneer ik het geplande klusje klaar had en ik weer naar binnen kon.
Op maandag doe ik eindelijk een bestelling bij Tuinadvies. Op het lijstje stonden een minimum – maximum thermometer en bakken om mijn zaaisels in te zetten. Was er al lang over aan het dubben en met zoveel keuze op die site is beslissen niet mijn sterkste kant.
De volgende dag wordt alles al geleverd.
Op woensdag doe ik eindelijk ‘de afwas’ die al een hele tijd stond te wachten.
Heel wat zijn helaas (bijna) aan aan hun einde. Ik lap ze nog een keer op met doorzichtige tape en ga in het oog houden wanneer ik mogelijke vervangers zie.
Op donderdag blijkt uit de nieuwsberichten dat de storm echt wel serieus gaat worden. Tijd dus om zoveel mogelijk voorzorgen te nemen en bloempotten en ander losliggende spullen op een veilige plaats onder te brengen.
Ik maak me ook best wel wat zorgen over hoe de nieuwe serre het gaat uithouden. Wanneer ik op zoek ga naar wat je beste doet: open of net helemaal dicht, bots ik op tegenstrijdige berichten. Uiteindelijk beslis ik om hem zo hermetisch mogelijk af te sluiten.
Op vrijdagvoormiddag berg ik nog wat laatste dingen op en dan kunnen we niet meer doen dan afwachten (en hopen en duimen).
Wat ging het tekeer! Zo fel heb ik het nog niet geweten.
De schade viel gelukkig mee. Van het dak van Het Witte Huis zijn wat dakpannen gaan vliegen (net als bij onze buren trouwens).
In de tuin is één steunpaal van de leibomen geknakt maar de bomen zelf hadden precies niet zo veel te lijden. Ze bewogen gewoon soepel mee op het ritme van de wind.
En oef, de serre heeft geen krimp gegeven, wat een opluchting!
Hopelijk ben jij gespaard gebleven van stormschade?