Op blogvlak was 2023 het minst ‘goede’ jaar sinds ik hier schrijf.
Druk met werk en vooral bepaalde ‘persoonlijke omstandigheden’ zijn hier de oorzaak van.
Ook op tuinvlak was het niet echt een uitschieter hoewel ik best veel van de voorgenomen plannen heb kunnen waarmaken. Dus laat ik het ‘iets beter dan gemiddeld’ noemen.
Moestuin en serre
Meer tomaten stond op de planning. Dat is redelijk gelukt. Of het er echt meer waren, weet ik niet, maar het waren er genoeg voor heel wat slaatjes, tomatensoep enzovoort. Er zit trouwens ook nog heel wat passata in de diepvries, dus er valt nog steeds van te genieten :).
De meloenen waren met maar twee vruchten niet zo’n succes. Maar: nog altijd beter dan niets. Deze keer proberen om echt ‘juist’ te snoeien en hopen dat er dan iets meer opbrengst komt.
Nieuwe dingen heb ik ook uitgeprobeerd, zoals dus inderdaad luffa-sponskomkommers. De beste naam hiervoor is toch wel ‘experiment’. Uiteindelijk zijn er twee vruchten aangekomen die mooi groot uitgegroeid zijn. Maar dan heb ik de fout gemaakt om ze te lang te laten hangen. In de serre kan het soms wel wat vochtig zijn van atmosfeer, zeker als het veel regent. Dus zijn ze wat gaan schimmelen helaas.
Daardoor zijn er dus die zwarte vlekken opgekomen. Maar qua structuur is het wel (min of meer) wat het moet zijn. Ik ga ze uiteraard niet gebruiken voor ‘huishoudelijke’ dingen of onder de douche. Maar om een bloempot uit te schrobben of iets anders van schoonmaak in de tuin, dat zal wel perfect lukken.
Nieuwe poging dus dit jaar. (zaad hebben ze trouwens in overvloed voortgebracht, dus als iemand interesse moest hebben, geef gerust een seintje, dan regelen we iets.)
Fruit
Meer fruit is deels gelukt.
De kennismaking met de Japanse wijnbes was heel aangenaam, hopelijk komt hij volgend jaar weer op.
Blauwe bessen stonden ook op het verlanglijstje en zijn er inderdaad gekomen. Drie struiken in verschillende rassen. Er zijn zelfs al wat besjes aangekomen en intussen zijn ze al een heel stuk gegroeid in vergelijking met hun grootte bij de aankoop.
Nieuwe aardbeiplanten is niet gelukt, het is er gewoon niet van gekomen.
Vorig jaar nog een vaag plan maar nu al een heel stuk concreter is het transformeren van ons voormalig badmintonveld naar een mini-boomgaard.
De keuze is gevallen op drie hoogstamabrikozenbomen (verschillende rassen). Eronder komt een strook met wilde bloemen die aantrekkelijk zijn voor insecten.
Ik ben al tevreden met de vorm maar hoe langer ik er over nadenk, hoe meer ik de strook nog wat breder wil maken. Dus binnenkort gaan we weer aan het spitten vermoed ik :).
Siertuin
De nieuwe border heeft geleidelijk aan nog meer invulling gekregen.
Dit was half augustus, met vooral Gaura en Calamintha als blikvangers.
In het najaar was het de beurt aan de Asters en Verbena.
Heerlijk om alles zo te zien ontwikkelen. Dus een heel geslaagde verandering.
Project oppottafeltje
De kleur van het tafeltje vond ik erg tegenvallen toen ik de doos openmaakte. Dus op zoek naar iets van beits om het een wat mooiere kleur te geven. Eerst alles gebeitst want dat leek me net iets handiger dan dat achteraf te doen.
Daarna kon ik aan het ineensteken beginnen.
Het is geen volledig dekkende beits zoals hier op de foto goed te zien is omdat ik het mooi vind als er nog wat houtstructuur zichtbaar is.
Na wat reorganiseren van de rekken in de serre heeft het daar een – hoop ik – ideaal en handig plaatsje gekregen.
Niet gelukt
Van het opnieuw bekijken van de vijverbeplanting is niets in huis gekomen. Misschien was het ook gewoon niet nodig want ik denk dat we nog nooit zoveel waterlelies (bloemen dan) gehad hebben.
De ‘wilde plannen’ zijnde een prieeltje en overkapping van een terras zijn nog steeds niet meer dan dat. Maar dat geeft niet, alles komt wel op zijn tijd denk ik dan. Wellicht is dat ook gewoon het moto dat ik komend jaar moet in acht nemen: alles op zijn tijd :). In een tuin kan je toch niets forceren en anders komt er toch meestal niet veel goeds van.