Eindelijk nog eens écht in de tuin gewerkt!
De week begon met veel ontwerpwerk dus in de eerste helft is er niet veel concreet gebeurd, op het halen van gazonkalk en een zak zaai- en stekgrond na, bij onze Aveve.
Het goed doorwerken heeft echter geloond: ‘plots’ had ik met donderdag en vrijdag twee vrije dagen!
Met de voorspelde storm in het vooruitzicht ben ik begonnen met het terugsnoeien van de hoge siergrassen (Miscanthus sinensis ‘Gracillimus’. Een beetje met tegenzin eigenlijk, want ze stonden best nog mooi (vooral dankzij de steunringen). Ervaring leerde dat die harde wind ervoor zorgt dat ze helemaal uit elkaar waaien en alle bladeren dan door de ganse tuin verspreid liggen. Snoeien dus die handel, om mezelf dat extra opruimwerk te besparen.
De kleinste waren eerst aan de beurt op donderdag, om er een beetje in te komen.
Het snoeien zelf gaat best wel vlot met de haagschaar, maar het opruimen erna is altijd een stuk intensiever handwerk.
Ook de grassen rond het terras moesten eraan geloven. Toen ik daarmee bezig was, kreeg ik gezelschap van een roodborstje. Het vond de haagschaar, die ik opzij gelegd had om verder met de hand te werken, een uitstekend podium om mooie liedjes te fluiten.
Ook op vrijdag trok ik met de haagschaar (maar zonder fototoestel) de tuin in. Drie grote grasplanten in de uitsprong en vier in de lange border heb ik toen onderhanden genomen. Het opruimwerk in de border moet ik (helaas) nog doen.
Er is iemand heel erg blij met al dat tuinwerk buiten… Toby komt van tijd tot tijd om wat aandacht en aaitjes vragen.
Het is natuurlijk nog maar het prille begin qua tuinwerk maar het geeft zo’n goed gevoel weer buiten bezig te zijn.
Ook gek hoe de tuin er gelijk al meer voorjaarsachtig uitziet nu…
Op zaterdag hebben we zoveel mogelijk voorzorgen genomen tegen de storm. Bloempotten in de luwte tegen de gevel gezet, serretje zo winddicht mogelijk afgesloten, vogelvoerhuisjes beschut geplaatst,…
Zondagmorgen knipte ik nog snel wat zaadhoofden van de Echinaceas af. De eerder gezaaide zaadjes beginnen langzaam te kiemen maar wat reserve kan nooit kwaad. En vermoedelijk zou ik na al die windvlagen niet meer de kans krijgen.
En dan was het afwachten en hopen op niet te veel schade…
Hoe heb jij je voorbereid op de storm?