Slechts één dag is het me gelukt vorige week om echt in de tuin te werken maar ik ben er dan wel stevig tegenaan gegaan. Het was heerlijk weer dus dan is het altijd dubbel genieten, zelfs al is het dan niet de meest boeiende klus, zijnde de rest van de siergrassen terugsnoeien.
In week vijf had ik al een deel daarvan gedaan. Afgelopen maandag was het dus de beurt aan alle resterende exemplaren. Dat zijn er best wat.
In de achtertuin ging ik eerst verder met de Miscanthus sinensis ‘Gracillimus’. Twee serieuze pollen en twee van iets bescheidener afmeting maar nog steeds een stevige klus.
Deze drie staan in de ‘lange border’.
En deze in het hoekje met de leibomen, een van de warmste plaatsen in de tuin.
Na heel wat zwoegen en zweten ziet dat er dan gelijk een stuk kaler uit.
Deze grote grassoorten kortwieken doe ik trouwens met de haagschaar. Manueel is daar geen beginnen meer aan.
In de voortuin hebben de grassen meer bescheiden afmetingen. Daar hebben we twee soorten lampenpoetsersgras. De klassieke soort Pennisetum alopecuroides ‘Hameln’ staat in de border voor de leibomen.
Penisetum ‘Karley Rose’ groeit in de vakken bij de voordeur en langs de oprit. Met zijn wat slungeligere groeiwijze is hij ideaal om de regenput en septische put aan het zicht te onttrekken (behalve nu dus even niet).
Dringend aan een snoeibeurt toe…
Deze naast de oprit staan eigenlijk nog best fier overeind.
Dit ziet er gelijk een stuk rustiger uit. Maar ik kijk wel enorm uit naar het moment dat ze weer fris en groen gaan uitlopen.
In deze zone knipte ik ook nog wat droge Anemoonstengels weg.
Van de Pennisetum ‘Hamln’ heb ik enkel mijn ‘klaar-foto’ maar ik vermoed dat ik intussen meer dan genoeg droog gras getoond heb.
(Deze heb ik trouwens met de Buxusschaar (op accu) gesnoeid. Opruimen is altijd het meeste werk en hier kon ik dat voorkomen door een pluk gras vast te nemen, af te snoeien en gelijk in de mand te gooien.)
Daarom als laatste foto iets waar ik heel erg blij mee ben, namelijk de Irisjes (Iris reticulata). Een van de vroegste bloeiers, altijd een lichtpuntje na die sombere wintermaanden.
Is de komende lente bij jou ook stilaan zichtbaar in de tuin?