Er zijn afgelopen week (eindelijk) grote stappen gezet in de serre. Daar ben ik heel blij mee want nu kan ik er echt aan de slag.
Als eerste heeft mijn man een pad gelegd. Het is niet ‘gefundeerd’ omdat er eigenlijk later een moet komen in mooiere tegels maar de vloerder is momenteel niet beschikbaar. Dus vandaar deze (tijdelijke) oplossing die zeker ook perfect voldoet.
Het pad ligt op het niveau van de ingang maar de grond zelf was hoger opgevoerd. Een deel hebben we weggehaald maar niet alles zodat we nu twee wat verhoogde bedden hebben. Die zijn afgemaakt met recuperatiehout van paletten.
Wat zouden we toch doen zonder paletten hé? Maar nee, ik vind het gewoon leuk om materialen te kunnen recupereren en niet alles nieuw te moeten kopen (wat tegenwoordig heel erg kostelijk uitvalt!). Dus het palethout en de tegels die nog in de tuin lagen, doen zo nu weer goed dienst.
Ook voor het laatste deel van de aardbeien dat nog beschermd moest worden, hebben we (deels) gerecycleerd. De metalen constructie is de bovenste structuur van het oude folieserretje dat we vroeger hadden. (de onderste structuur waren de rekken die nu in de glazen serre staan)
Het gaas moest ik wel nieuw aanschaffen wegens te weinig. Netten hadden we wel nog liggen maar dat gebruik ik niet zo graag om zo weinig mogelijk risico te hebben op verstrikte vogels.
Eigenlijk ging ik dit jaar geen plantajuinen zetten, enkel bosuitje zaaien. Maar toen ik naar de Aldi ging en deze zag liggen, kon ik dan toch niet weerstaan.
Deze planten was een goede reden om ‘echt’ in de moestuin aan de slag te gaan.
De drempel om dan ook de eerste dingen te zaaien was gelijk een stuk lager.
Er ging zaad van erwten, wortels, pastinaak en wortelpeterselie de grond in. Nu maar weer geduld hebben.
Wel balen dat ik alles wat ik zaai of plant moet afdekken voor de nog steeds loslopende kippen van de achterbuurman van onze buren. Dus echt een fraai zicht is het niet, al die vakjes bedekt met stukken gaas…
Ik merkte dat de tomaten het P7 potje waarin ik ze verspeend had, volledig ingenomen hadden. Omdat het toch nog een paar weken is tot ze hun definitieve plaats kunnen krijgen, heb ik ze nog een keer verplant.
Nu maar aftellen tot de IJsheiligen!
Siertuin
In de siertuin is er niet veel boeiends gebeurd. Esdoornzaailingen wieden, dat was het (eentonige) klusje waar ik het grootste deel van de tijd mee bezig geweest ben.
In de achtertuin heb ik nu een volledige ronde gedaan, maar intussen kan ik weer bij het begin beginnen, want daar zijn er alweer nieuwe (krengen) opgedoken.
Ik heb ook de Lantana’s verplant die in de garage overwinterd hebben.
Ze stonden reeds heel wat jaren in de potten van 40 x 40 cm en deze zaten dus bomvol wortels.
Ook geleerd bij deze dat het geen goed idee is om dit soort planten in potten met een rand te zetten. Een vijl en een zaag zijn eraan te pas gekomen om hen te bevrijden.
Nu mogen ze dus de (randloze) Ecopots van 50 x 50 cm gaan innemen.
Helaas was de plotse aanpassing van binnen naar buiten nogal groot en is het blad serieus verbrand (en ook al afgevallen). Hopelijk komen ze erdoor want ik ben er wel aan gehecht, vooral ook omdat ik ze van mijn vader gekregen heb.
Intussen kan ik ook gaan nadenken wat ik in de vrijgekomen potten wil planten.